Geçmişte olduğu gibi bugün de: Savaşa hayır!
Sevim Dagdelen, Wolfgang Gehrcke, Jan van Aken ve SOL PARTİ Federal Meclis Grubu’ndan diğer milletvekillerinin sunduğu „Birinci Dünya Savaşı’nın 100. Yıldönümü, 100 Yıldır Savaşa Hayır: Karl Liebknecht için hatıra levhası“ başlıklı önergeye dair Genel Kurul görüşmesi (18/1950 No’lu Federal Meclis Matbuatı)
Sevim Dagdelen (SOL PARTİ):
Sayın Başkan! Sevgili meslektaşlarım! Birinci Dünya Savaşı’nın 100. yıldönümündeyiz. Hatırlayalım! Bu Meclis binasında da, savaşa onay verme yönündeki baskı ne denli büyüktü? İmparator II. Wilhelm, 4 A»ustos 1914’te Imparatorluk Meclisi’nde temsil edilen bütün partilerin temsilcilerini etrafında toplayarak bir konuşma yapmıştı. Onun konuşmasından bir alıntı yapıyorum: “Artık benim için parti yoktur, benim için sadece Almanlar vardır.”
Muhalefetteki SPD de, Alman saldırı savaşına destek sunma sözü verdi. Savaşa destek veren, tek başına SPD içindeki sa»cı Noske Kanadı değildi.
(Renate Künast (BİRLİK 90/YEŞİLLER): Aman yine aynı şeyler!)
Hayır, SPD içindeki solcular da savaştan yanaydılar ve öne sürülen bahanelere kanarak, Rus Çarlığı‘na karşı bir seferi kaçınılmaz kılan bu savaşı haklı gösterdiler. Bu bahanelere günümüzde, ‚insani nedenlerle müdahale‘ adı veriliyor.
Bu durum karşısında Karl Liebknecht’in kararı daha da büyük bir önem kazanıyordu.
(Renate Künast (BİRLİK 90/YEŞİLLER): Sol Partililer, söyleyin bakalım, siz ne yapıyorsunuz böyle? Ondan sonra da gelip, kimsenin sizinle konuşmak istemediğinden yakınıyorsunuz!)
Bu mecliste, bu insan yaşamına kasteden savaşa karşı çıkan tek bir parti meclis grubu kalmadığında, Liebknecht bunu tek başına yaptı. Bu yüzden, savaşa karşı mücadele eden diğer birçok insanı temsilen kendisini onurlandırmak istiyoruz. Evet, Karl Liebknecht direniş ruhu için örnek teşkil ediyor.
(Renate Künast (BİRLİK 90/YEŞİLLER): O bunu hak etmedi. Sizin burada onun adına yaptıklarınızı hak etmedi.)
Ve burada bir kez daha şu mesajı vermek istiyoruz: Alman topraklarından asla bir kez daha savaş çıkmamalıdır!
(SOL PARTİ sıralarında alkışlar)
2 Aralık 1914’te İmparatorluk Meclisi’nde savaş kredileri oylamaya sunuldu ve önergeye evet oyu verenler bunu aya»a kalkarak gösterdi. Karl Liebknecht, aya»a kalkmayıp oturmaya devam eden tek milletvekili oldu. Oylama sırasındaki tavrını, yaptığı yazılı bir açıklama ile gerekçelendirdi. Açıklamasında şöyle diyordu:
“Katılan halkların hiçbirisinin istemediği bu savaş, Alman halkının, ya da başka bir halkın refahı için çıkarılmamıştır. Bu savaş emperyalist bir savaştır; dünya pazarında kapitalist hakimiyet kurma u»runa verilen bir savaştır, sanayi ve banka sermayesinin önemli kimi yatırım alanlarında politik hakimiyet kurma u»runa başlattıkları bir savaştır.”
O günden bu yana neredeyse 100 yıl geçti. Liebknecht’in bize bıraktığı vasiyet, o zaman olduğu gibi bugün de savaşa açıktan hayır demektir. Bu vasiyeti bu meclis binasında da onurlandırmalıyız. Bayanlar ve baylar; bunun artık zamanı gelmiştir!
(SOL PARTİ sıralarında alkışlar)
Ernst Bloch zamanında, kendisinden alıntıladığım şu cümleyi kurmuştu:
“Her bin savaş başına on tane devrim bile düşmüyor; onurlu yürüyüş işte bu denli zordur.”
Liebknecht, onurlu yürüyenlerden birisiydi. Onun, sosyal demokrat İmparatorluk Savunma Bakanı Gustav Noske’nin onayıyla aşırı sa»cı gönüllüler kıtası mensupları tarafından katledilmesinden bu yana, burada İmparatorluk Meclisi binasında kendisini hatırlatan hiçbir şey yok Biz Sol Parti olarak bu durumu değiştirmek istiyoruz. Karl Liebknecht, medeni cesaret açısından örnek alınmalıdır.
Bu nedenle sizden, partimin Meclis Grubu adına, Meclis binasına Karl Liebknecht’i hatırlatmak üzere bir hatıra levhası yerleştirilmesi için sunduğumuz önergeye desktek vermenizi rica ediyorum. Geçmişte olduğu gibi bugün de: Savaşa Hayır!
(SOL PARTİ sıralarında alkışlar)
